ประวัติความเป็นมา

สงกรานต์ เป็นประเพณีที่สืบทอดต่อกันมาอย่างช้านาน ในประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประเทศศรีลังกา บางรัฐของประเทศอินเดีย และในมณฑลยูนนานของจีน ตั้งแต่อดีตมาวันสงกรานต์ของไทย จะกำหนดตามคัมภีร์สุริยยาตร์ ซึ่งจะตรงกับช่วงดวงอาทิตย์ผ่านจากราศีมีนเข้าสู่ราศีเมษ ประกอบไปด้วย วันมหาสงกรานต์ หรือวันส่งท้ายปีเก่า วันกลาง หรือวันเนา และวันขึ้นปีใหม่ หรือวันเถลิงศก จากหลักการนี้ เทศกาลสงกรานต์มักตรงกับวันที่ ๑๔-๑๖ เมษายน ยกเว้นบางปี เช่น พ.ศ. ๒๕๕๑ และ พ.ศ. ๒๕๕๕ ที่วันสงกรานต์กลับมาตรงกับวันที่ ๑๓-๑๕ เมษายน ซึ่งเมื่อเทียบกับปฏิทินสากล วันที่อาจเปลี่ยนไป และเมื่อวันมหาสงกรานต์ตรงกับวันใดก็จะตั้งชื่อนางสงกรานต์ประจำปีนั้นตามชื่อเทพธิดาทั้ง ๗ องค์ ของท้าวกบิลพรหมในตำนานไทยโบราณ ได้แก่

• วันอาทิตย์ นางทุงษะเทวี
• วันจันทร์ นางโคราคะเทวี
• วันอังคาร นางราษสเทวี
• วันพุธ นางมณฑาเทวี
• วันพฤหัสฯ นางกิริเทวี
• วันศุกร์ นางกิมิทาเทวี
• วันเสาร์ นางมโหธรเทวี

แต่ต่อมา รัฐบาลไทยได้กำหนดให้เทศกาลสงกรานต์ตรงกับวันที่ ๑๓-๑๕ เมษายน ของทุกปี
และกำหนดให้วันที่ ๑๓ เป็นวันผู้สูงอายุ และทุกวันที่ ๑๔ เป็นวันครอบครัว อีกด้วย

กิจกรรมวันสงกรานต์

• การทำบุญ ตักบาตรเลี้ยงพระ ฟังเทศน์ ปฏิบัติธรรม สรงนํ้าพระ ปล่อยนก ปล่อยปลา ก่อพระเจดีย์ทราย ซึ่งเป็นการปฏิบัติที่นำความรุ่งเรืองมาสู่ชีวิต

• การรดนํ้าผู้ใหญ่และการทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้บรรพบุรุษ
• การสาดนํ้ากันอันถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของประเพณีที่นิยม ส่วนมากจะเริ่มต้นหลังจากประกอบพิธีสรงนํ้าพระเสร็จแล้ว โดยนำน้ำสะอาดผสมด้วยนํ้าอบ นํ้าหอมหรือแป้งหอม ประพรมกัน ในหมู่คณะเพื่อความสนุกสนานรื่นเริง